Is Geraardsbergen een veilige stad?

De voorbije weken en maanden was er heel wat te doen rond de groeiende onveiligheid en het met rasse schreden toegenomen onveiligheidsgevoel bij de modale Geraardsbergenaar. De diverse en veelvuldige vechtpartijen in de buurt van het station en het marktplein zijn daar uiteraard niet vreemd aan. In de nasleep van alweer een stevige en grootschalige vechtpartij in september waarbij een 18-jarig meisje een dubbele open beenbreuk opliep, ontstond een debat waarbij partijen en politieke protagonisten allerhande elkaar probeerden te overtreffen inzake radicale en strenge maatregelen die moeten worden genomen. Deze moeten de precaire en schrijnende situatie in onze stad maar eens fundamenteel aanpakken en naar de geschiedenisboeken verwijzen.

Opmerkelijk waren vooral de geluiden die uit bestuurhoek kwamen. Zo pleitte Guido De Padt openlijk voor een nultolerantiebeleid en het inschakelen van een VIP-behandeling. Hierbij zouden hardleerse ettertjes en vechtjassen tot op het hinderlijke af worden opgevolgd door de politiediensten. Een modus operandi die in diverse kuststeden reeds wordt gehanteerd en ook haar vruchten afwerpt. Vanuit socialistische hoek kwam dan weer het voorstel om het politiekorps betekenisvol uit te breiden. Dit moet zorgen voor een performanter en doortastender optreden van de politiediensten in onze stad. Meer blauw betekent immers een verhoogd veiligheidsgevoel. Dat weten ze intussen in Brakel en Charleroi ook.

Uiteraard gaat het om broodnodige, noodzakelijke en belangwekkende voorstellen maar is het niet vreemd dat de huidige bestuursploeg pas na 5 jaar legislatuur, en op 1 jaar van de gemeenteraadsverkiezingen, constateert dat onze stad wel degelijk met problemen kampt inzake criminaliteit, veiligheid en politioneel beleid? Is het geloofwaardig om het gedoogbeleid, relativisme en de vrijheidscultus van de voorbije jaren plots af te zweren en de burger beterschap te beloven met het oog op de toekomst, net nu de electorale belangen alsmaar toenemen richting 2012?

N-VA doorprikt alvast het ballonnetje en laakt de doorzichtige wijze waarop het stadsbestuur de man in de straat alsnog wil laten geloven dat een krachtdadig, geïntegreerd en corpulent beleid in de praktijk kan worden omgezet en dit binnen afzienbare en redelijke termijn. Waarom zou de Geraardsbergenaar moeten geloven in een gedaanteverwisseling van partijen die hem of haar jarenlang in de kou lieten staan maar nu plots de veilige hemel op aarde beloven? Waarom zou de burger belang moeten hechten aan politici die na jaren van fatalisme plots overschakelen op wat lijkt op een uitgesproken kordaat en gespierd discours? Een discours dat zij nota bene in het verleden steevast verwierpen vanwege verbonden met partijen die zich uitsluitend beroepen op volksmennerij en populisme.

Tot slot is het natuurlijk niet al goud wat plots lijkt te blinken. Zo profileert met name oud-burgervader en huidig schepen en OCMW-voorzitter Guido De Padt zich als de nieuwe verdediger van de verontwaardigde, kritische en verbolgen Geraardsbergenaar. Hij werpt zichzelf plotseling op als diegene die alle problemen onverwijld zal oplossen en aanpakken. Intellectuele oneerlijkheid in het kwadraat weliswaar. Was het immers niet Guido De Padt die onlangs op de gemeenteraad nog stelde dat Geraardsbergen een veilige stad is? Was het niet Guido De Padt die N-VA en Vlaams Belang de mantel uitveegde omdat zij de vestiging van asielzoekers in Overboelare kritisch benaderden? Wat het niet rond De Padt dat het de voorbije 5 jaar oorverdovend stil bleef terwijl de problemen escaleerden en een triest hoogtepunt bereikten?

Glenn Bogaert

Secretaris N-VA Geraardsbergen

Verschenen in "De Beiaard" van donderdag 10 november 2011