Vossenplaag: pluimveehouders pleiten voor uitbreiding vossenjacht, N-VA ertegen gekant

Desondanks de uitgebreide maatregelen die eigenaars nemen, merkt men dat de vos alsmaar minder schuw wordt en driester tewerk gaat.
Willy Viane is één van die eigenaars. De man had zijn dieren nochtans afgeschermd met een hoog hek en daar een elektrische schrikdraad op geplaatst. Maar de vos groef een tunnel onder de afsluiting door en raakte zo toch bij de kippen.

Bij Leonce Nachtergaele, voormalig schepen van 'milieu & landbouw', stromen de klachten binnen.

"Toen ik nog schepen was, ging ik bij minister Hilde Crevits (CD&V) langs. Daar onderkende men het probleem en waarschuwde men zelfs voor de vossenlintworm die in de uitwerpselen van het dier zitten en een gevaar voor de volksgezondheid kunnen vormen.

Nachtergaele kreeg op zijn boerderij in Grimminge ook al het bezoek van minister Joke Schauvliege (CD&V). 'Die beloofde toen een uitbreiding van de vossenjacht. De reglementering is intussen aangepast maar is in de praktijk heel moeilijk uitvoerbaar zodat er eigenlijk niets is veranderd."

Nachtergaele is vast van plan om zijn strijd tegen de vos verder te zetten. "Het dier vormt een echte plaag in Grimminge en veroorzaakt veel overlast. Ze worden zowat overal opgemerkt, onlangs nog bleek er een vossennest te zijn in een riolering langs een voetweg. Het is duidelijk dat de vos in opmars is en er steeds meer jongen zijn. Dat kan men enkel aanpakken door de vossenjacht te verruimen."

N-VA gekant tegen uitbreiding vossenjacht

De partij betreurt het dat eigenaars van pluimvee het slachtoffer worden van de strooptocht van een vos en erkent het probleem, maar vindt de voorgestelde handelswijze kortzichtig en absoluut niet effectief, wel integendeel.

Glenn Bogaert van N-VA stelt dat een uitbreiding van de vossenjacht op geen enkele manier zoden aan de dijk zet: “Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat een verruiming van de jacht geen oplossing biedt en zelfs een contraproductief effect heeft. Vossen zijn zelfregulerend van aard, wat betekent dat vrijgekomen territorium wordt ingenomen door jongere exemplaren. Bejaging zorgt er zelfs voor dat meer vossen zich gaan voortplanten, elke nieuwe worp groter wordt en daardoor de populatie zelfs nog toeneemt. Bovendien is het ook zo dat de inheemse vossen in Vlaanderen momenteel geen drager zijn van de vossenlintworm. Indien hun territorium door de jacht echter wordt ingenomen door zuidelijkere vossen dan is het risico wel groot dat de ziekte in onze contreien opduikt. In dat geval is er sprake van een gezondheidsrisico voor de mens. In mijn ogen een absoluut onverantwoord risico!”

Bogaert wijst op het feit dat de eerste verantwoordelijkheid ter voorkoming van schade bij de burger ligt en dat ook het stadsbestuur een performante rol kan spelen op vlak van preventie: “Wij zijn van oordeel dat het stadsbestuur houders van pluimvee in eerste instantie uitgebreid en maximaal moet informeren over hoe om te gaan met de bedreiging van vossen. Daartoe nam het in het verleden al een goed initiatief door op de webstek van de stad een uiteenzetting te geven over vosveilige afsluitingen. Het lijkt ons desgevallend opportuun om die weg verder te bewandelen en eigenaars van gevogelte zo ruim als mogelijk aan te zetten tot het in de praktijk brengen van preventiemaatregelen. De stad zou bijvoorbeeld een preventiecampagne op poten kunnen