Technische foutjes

Consternatie alom op de oppositiebanken en verontwaardiging bij de publieke goegemeente. Dit nadat N-VA-kamerlid Ben Weyts verkondigde dat de federale regering, ondanks de precaire situatie waarin ons land zich bevindt, een loonopslag incalculeert voor de ministers en staatssecretarissen. De premier, 12 ministers en 6 staatssecretarissen van de volslanke regering-Di Rupo kennen zichzelf maar liefst 8% of  een slordige 1500 euro extra toe. Het valt zwart op wit te lezen in de officiële documenten van de ministerraad van 16 december 2011. Als ogenschijnlijk signaal aan de bevolking kan dit tellen, de perceptie van morbide hypocrisie is onvermijdelijk.

Bij de nagelnieuwe federale regering ging de alarmbel voor de tweede keer deze week ontzettend hard af. Eerder had N-VA bij monde van revelatie Theo Francken al laten weten dat de dotaties van het koningshuis dit jaar met 3% stijgen. Nochtans hadden Di Rupo en co de rotsvaste intentie om de dotaties voor twee jaar te bevriezen. In het kamp van de anders zo mediagenieke en theatrale premier bleef het oorverdovend stil, je kon haast een speld horen vallen. Om het lot niet helemaal in handen van de wispelturige perceptie te leggen, werd minister van Financiën Steven Vanackere in extremis opgevoerd. Hij mocht schoorvoetend komen vertellen dat hij de cijfers zou nakijken en eventuele foutjes zou herstellen. Vanackere als het ware in de rol van nuttige idioot van de PS. Waar hebben we dat nog gezien en gehoord?

Een geluk bij een ongeluk, om de commotie rond de exuberante loonsverhoging te kop in te drukken kregen de regeringspoppetjes voldoende mediaruimte om dit “malheurke” of “technisch foutje” te relativeren en te nuanceren. Servais Verherstraeten, Melchior Wathelet, Annemie Turtelboom en, last but not least, de uit zijn winterslaapje ontwaakte Elio Di Rupo liepen elkaar verbaal voor de voeten om te reageren op “de vragen en bedenkingen van bepaalde parlementsleden”. Volgens Di Rupo waren deze overigens geheel terecht, het tegendeel beweren zou de wenkbrauwen immers niet weinig doen fronsen. Al behoeft het geen betoog dat Elio maar wat graag de bal zou willen terugkaatsen naar de onbekwame, onbetrouwbare en ronduit domme N-VA, kwestie van deze zaken nog even te accentueren. Toch leveren die malloten blijkbaar verdomd goed parlementair werk. Weyts en Francken, die vervloekte Vlaams-Brabantse tandem.

Met de nodige flegmatiek vertelt Di Rupo dat de regering wel degelijk 5% zal inleveren, het kan immers toch niet anders dan dat de leiders van het land het goede voorbeeld geven aan een bevolking die om de haverklap wordt gewezen op de moeilijke periode van sanering en de aangehaalde broeksriem die opdoemt. Hoe de “misinterpretatie” dan tot stand is gekomen? “Blame it on the obvious ways” van onaangepaste begrotingstabellen die de parlementsleden onder de neus kregen. Gezien de snelheid waarmee de begroting moest worden ingediend, valt een foutje nooit uit te sluiten. Tja, misschien hadden onze nationale excellenties iets meer tijd moeten besteden aan de bewuste papierwinkel en het vermaledijde tabelletje en iets minder tijd moeten verliezen aan tactisch en egotistisch gekrakeel rond de verdeling van de postjes. Maar goed, een mens moet zijn prioriteiten stellen. Zeker in barre, economische tijden waarin het water aan de Belgische lippen staat. In Di Rupo I kunnen we in ieder geval vertrouwen stellen, dat is na deze week wel klaar als pompwater. Vraag maar na bij eurocommissaris Olli Rehn.

Glenn Bogaert
Secretaris N-VA Geraardsbergen

Gepubliceerd in “Knack” van woensdag 18 januari 2012
Opgenomen onder de rubriek "Opinie & Reflectie" op de webstek van Jong N-VA nationaal