N-VA ziet positieve zaken maar ook risico's in meerjarenplan OCMW

Op de OCMW-raad van maandag 23 december 2013 werd het meerjarenplan 2014-2019 ter goedkeuring voorgelegd. De N-VA-fractie onthield zich bij de stemming en beklemtoont daarmee haar genuanceerde en constructieve maar kritische manier van oppositie voeren.  “Wij zien in dit meerjarenplan positieve en waardevolle elementen en benadrukten die tijdens het debat.  Er is echter ook sprake van risico’s en vraagtekens en daar mogen we niet blind voor blijven. Vanuit die optiek hebben wij het MJP noch goedgekeurd, noch afgekeurd.”

Op de laatste OCMW-raad van 2013 stelde de bestuursmeerderheid Open Vld-CD&V haar langverwachte meerjarenplan 2014-2019 voor. OCMW-voorzitter David Larmuseau gaf een ruime uiteenzetting over de doelstellingen en actiepunten en toonde zich tevreden met het resultaat. Na de voorstelling volgde een pittig debat en werd er gestemd over het meerjarenplan: Open Vld en CD&V keurden de plannen goed, sp.a stemde tegen en N-VA onthield zich.

De N-VA-fractie licht haar keuze voor onthouding toe: “Wij zien in dit meerjarenplan positieve en waardevolle elementen en benadrukten die ook tijdens het debat. Dit meerjarenplan is bovendien de vrucht van een constructieve, respectvolle en open samenwerking tussen de raadsleden van meerderheid en oppositie enerzijds en het managementteam anderzijds. Tijdens de trajectdagen ter voorbereiding van dit plan kregen wij de kans om mee de doelstellingen en actiepunten te bepalen en in het uiteindelijke resultaat vinden wij dan ook heel wat van die inbreng terug. Het is ongezien dat de oppositie zo nauw betrokken wordt bij de conceptie van een meerjarenplan en dat verdient een pluim. Op de beleidsdoelstellingen valt dan ook niks aan te merken:  het is vanzelfsprekend dat de strijd tegen kinderarmoede, het anticiperen op de vergrijzingsgolf en het inzetten op activering van leefloners prioriteiten zijn.”  

“Er is echter ook sprake van risico’s en vraagtekens in de plannen van Open Vld en CD&V en daar mogen we niet blind voor blijven. Zo is de stad bijvoorbeeld verwikkeld in een financieel dispuut met het ASZ over terugvorderbare bedragen in het kader van de fusie uit 2000. Concreet zal Geraardsbergen circa 3,7 miljoen euro moeten ophoesten. Wat er destijds met het geld is gebeurd, is een levensgroot raadsel. Open Vld en sp.a, de toenmalige coalitiepartners, weten het blijkbaar zelf niet. Dit dispuut legt in ieder geval een hypotheek op de toekomst van het sociaal beleid in Geraardsbergen en als het bedrag moet overgemaakt worden, is het voor ons essentieel dat ook de stad haar verantwoordelijkheid opneemt en niet alles afschuift op het OCMW”, stellen raadsleden Caroline Tondeleir en Glenn Bogaert(N-VA).  

Daarnaast is het maar zeer de vraag of het beperkte budget van het OCMW zal volstaan om de grote uitdagingen van de komende jaren het hoofd te bieden. “Eind oktober lag er een voorstel op tafel om 2 miljoen euro van de in het verleden te veel ontvangen gemeentelijke bijdrage terug te betalen aan de stad in ruil voor een verhoogde jaarlijkse toelage. Voor 2014 zou dat betekend hebben dat het OCMW geen 5 miljoen maar 5,8 miljoen euro zou ontvangen. Dit voorstel heeft het uiteindelijk niet gehaald maar desalniettemin zullen de reserves van de gemeentelijke bijdrage tegen 2019 voor een groot stuk opgebruikt worden terwijl er waarschijnlijk al een bedrag van minstens 1 miljoen euro nodig zal zijn om het tekort van 2013 op te vangen. Voorlopig wordt daar weinig rekening mee gehouden terwijl in dat geval het huidige cijferwerk zal moeten bijgestuurd worden”, merkt de N-VA-fractie op.

Tot slot merkt de N-VA-fractie op dat een groot aantal actiepunten gewaardeerd staan aan een bedrag van 0 euro. Andere actiepunten zijn gewaardeerd aan een bedrag dat ons inziens te laag is ingeschat. Als N-VA willen wij zeker zijn dat de gemaakte investeringen een duurzaam effect hebben zodat het nieuwe beleid niet alleen positieve vruchten afwerpt op de huidige generatie maar ook op de toekomstige generaties. Binnen de financiële mogelijkheden betekent dit een beperkt aantal actiepunten met een realistisch budget in plaats van  vele actiepunten met een te laag budget.