N-VA onthoudt zich bij stemming meerjarenplan

De gemeenteraad van Geraardsbergen debatteerde en stemde in de extra raadszitting van 30 december 2013 over de meerjarenplanning 2014-2019 en het budget 2014. Oppositiepartij N-VA onthield zich bij de stemmingen. N-VA-fractieleider Johan Piron: “Wij zijn niet laaiend enthousiast over de meerjarenplanning maar we kunnen ook niet zeggen dat het een absolute mislukking is.”

De gemeenteraadsfractie van N-VA analyseerde het meerjarenplan en de bijlagen van het stadsbestuur en ziet in de plannen van Open Vld en CD&V goede en slechte elementen. Vanuit die optiek keurde N-VA de plannen noch goed, noch af. “Het is niet onze gewoonte om tegen maatregelen te stemmen enkel en alleen omdat we in de oppositie zitten. Wij beoordelen en stemmen op basis van onze nationale uitgangspunten, de inhoud van ons lokale verkiezingsprogramma en de inhoudelijke verdiensten van een dossier of plan. Inzake het meerjarenplan hebben wij dezelfde strategie toegepast en de positieve en negatieve elementen tegen elkaar afgewogen om tot een conclusie te komen. Deze constructieve manier van oppositie voeren is in het belang van de burger van Geraardsbergen", aldus fractieleider Johan Piron. 

Voor N-VA zijn volgende zaken positief:

-De vijf speerpunten voor deze legislatuur zijn stuk voor stuk van belang voor de stad en de burgers en niemand kan deze afkeuren of in vraag stellen. De topprioriteit is veiligheid en het verhogen van het veiligheidsgevoel. De stad investeert behoorlijk: van 4.024.219 EUR in 2014 tot 4.240.748 EUR in 2019. Voor N-VA is veiligheid eveneens een absolute prioriteit, we verwijzen naar ons verkiezingsprogramma.    

-Het meerjarenplan is onderbouwd met uitgebreide cijfergegevens en feiten. Het is duidelijk dat de stadsambtenaren zeer degelijk werk hebben geleverd en dat verdient een pluim.

-De coalitie heeft een aantal problemen en zorgwekkende toestanden, sommige in het beginstadium van aanpak en sommige die nog niet aangepakt zijn, opgenomen in het MJP en dat is een goede zaak.

-De stad doorliep een participatieproject om tot de meerjarenplanning te komen. Het bestuur heeft gekozen voor een uitgebreide enquête bij bewoners, een participatiecafé voor burgers en gemeenteraadsleden en voor het opvragen van adviezen bij allerlei adviesraden en bewonersplatformen.

N-VA ziet volgende negatieve zaken en risico’s:

-In de meerjarenplanning vinden wij weinig visie terug. Het MJP is opgesteld op basis van principes die vandaag bestaan maar de gevolgen van verandering die zich in de komende jaren zullen voordoen, worden onvoldoende in rekening gebracht. De coalitie is optimistisch gestemd en gaat uit van het feit dat de economie in de komende 6 jaar zal verbeteren en alles naar wens zal verlopen. De veronderstelling van betere tijden overheerst. Het stadsbestuur ziet bijvoorbeeld de autofinancieringsmarge op vijf jaar tijd erg gunstig evolueren: van -195.498 EUR in 2014 naar 705.577 EUR in 2019.

-De schuld van de stad Geraardsbergen loopt op van 38,2 miljoen EUR in 2013 naar maar liefst 50,0 miljoen EUR, en dit in een stad die per inwoner al een groter schuldenlast torst dan een aantal vergelijkbare steden in Vlaanderen. De oorspronkelijke raming ging uit van 47 miljoen euro schulden maar staande de gemeenteraadszitting werd er nog een nieuwe raming kenbaar gemaakt op basis van erg recente ontwikkelingen en die viel nog negatiever uit!

-Inzake openbaar domein en infrastructuur voorziet men een aantal projecten die veel geld zullen kosten en volgens ons niet allemaal financieel haalbaar zijn. Het zou niet de eerste keer zijn dat we een verkeerde begroting moeten bijsturen. Nog geen twee maanden geleden hebben we een financieel pijnlijke oefening doorlopen met de begroting van 2013.

-De evolutie van de pensioenlasten voor de statutaire personeelsleden zal financiële lasten tot gevolg hebben voor de stad en hier wordt onvoldoende rekening mee gehouden. Voor N-VA is het essentieel om rekening te houden met de impact van de vergrijzing en de pensioenen. De burgemeester heeft het al een paar keer zelf gehad over een tsunami die op ons afkomt, maar een inhoudelijke visie omtrent dit gegeven hebben we niet gevonden.

-Een paar maanden geleden hebben wij samen met de collega’s van sp.a 101 vragen gesteld aan het bestuur. 38 van de 101 vragen waren van de hand van N-VA. De voorzitter van de gemeenteraad vroeg ons om inzake antwoorden te wachten tot na de bekendmaking van het meerjarenplan om te zien of onze vragen zouden beantwoord worden. Slechts 10 vragen vanwege de N-VA werden beantwoord! N-VA-raadsleden D'Hose, Roggeman en Schotte gingen hier tijdens het debat dieper op in. Vooral inzake de voor onze stad zo belangrijke waterproblematiek blijven we op onze honger zitten en vinden we geen antwoorden terug op onze drie belangwekkende vragen ter zake. Het waterbeleid valt integraal onder het speerpunt veiligheid en is zeer algemeen geformuleerd.

-De stad is verwikkeld in een financieel dispuut met het ASZ over de terugvordering van een renteloos voorschot van 150 miljoen oude BEF of 3,7 miljoen EUR die destijds ter beschikking werd gesteld door het ASZ. Binnenkort zal er meer duidelijkheid zijn over dit dossier, de stad voelt de bui evenwel hangen en reserveert 1 miljoen EUR voor het geval het tot een verplichte terugbetaling komt. De rest van het verschuldigde bedrag zal het OCMW moeten ophoesten. Dit zal een betekenisvolle impact hebben op de financiële meerjarenplanning van het OCMW want de reserves zullen tegen 2019 al voor een groot deel opgesoupeerd worden voor het beleid.

-Er ontbreekt een beleid ten aanzien van het Nederlandstalig karakter van Geraardsbergen. Dit is belangrijk als we geen voorstad van Brussel willen worden en structureel willen inzetten op integratie en activering. Van de 210 leefloners in Geraardsbergen, mensen die tewerkgesteld zijn via artikel 60 buiten beschouwing gelaten, zijn er circa 70 leefloners die een groot probleem hebben om zich uit te drukken in het Nederlands. Het aantal nieuwkomers in onze stad is opgelopen van 400 in 2001 naar meer dan 1000 in 2011. In 2011 was 7,8% van de bevolking van de stad van vreemde herkomst. Er is een integratiebeleid maar wat is de toekomstvisie? Is dit beleid toereikend? Hoe spelen we in op de toestroom van Congolezen en Oost-Europeanen?

-We hebben onze twijfels bij de randomiseringsmethode bij de bewonersenquête. Bedienden en gepensioneerden vormden een te groot gedeelte van de steekproef. Het resultaat van het beleidscafé voor burgers heeft weinig waarde aangezien slechts 50 mensen hebben deelgenomen. We hechten eveneens weinig waarde aan de beleidsparticipatie voor raadsleden. Daarnaast moet de bevolking meer het gevoel krijgen dat het stadsbestuur met hen begaan is. Een frappant voorbeeld is de beperkte publiciteit voor het masterplan om de stationsbuurt aan te passen.

-De komende bestuursperiode voorziet in een investeringsenveloppe van 28 miljoen EUR. Het gevolg is dat de jaarlijkse leninglasten stijgen van 4,7 miljoen EUR in 2014 naar 5,6 miljoen EUR in 2019. De rentevoeten staan momenteel historisch laag en dus is de stad kwetsbaar voor renteverhogingen voor wat betreft de leningen met variabele rentevoeten.